#رمضان_ماه_وصال
رمضان در آینه احادیث
پیامبر(ص) خطاب به جابر می‌فرماید: «ای جابر! در ماه رمضان، هر کسی، روز آن را روزه بدارد و بخشی از شب را به عبادت بپردازد و شکم و شرمگاه خویش را، پاک نگه‌دارد و زبانش را حفظ کند، همان طوری که از این ماه، خارج می‌شود از گناهان خویش خارج می‌شود. جابر عرض کرد: ای رسول خدا! این حدیث، چه زیباست! رسول خدا فرمود: و رعایت شروط آن، چه سخت است!» (کافی/4/78)
در حدیث دیگری می‌خوانیم: «رسول خدا(ص) مطلع شد زنی با زبان روزه، به خدمتکار خود، دشنام داده است. رسول خدا(ص) او را دعوت کرد و غذایی پیش او گذاشت. آن زن گفت: من روزه هستم. رسول خدا(ص) فرمود: چگونه روزه هستی که کنیزت را دشنام می‌دهی؟ روزه فقط خودداری از خوردن و آشامیدن نیست بلکه خداوند آن را علاوه بر این دو، مانع کارها و سخنان زشت که روزه را بی‌اثر می‌کند، قرار داده است، وه که چه اندک هستند روزه‌داران و چه بسیار هستند کسانی که گرسنگی می‌کشند.» (همان/78) در جای دیگر می‌فرماید: «خدای عزوجل می‌فرماید: «کسی که جوارح و اندام خود را از حرام‌های من، روزه ندارد، چه حاجت که به‌خاطر من از خوردن و آشامیدن خودداری ورزد.» (الفردوس /5/242)
حضرت زهرا(س) می‌فرماید: «اگر روزه‌دار، زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد، روزه به چه کار او می‌آید.» (مستدرک‌الوسائل 7/663)
از امام صادق(ع) نقل شده است: «هرگاه روزه گرفتی، گوش و چشمت را از حرام، روزه بدار و همه اعضا و اندامت را از زشتی و پرگویی و اذیت کردن خدمتکارت بازدار. باید وقار روزه در تو باشد، تا می‌توانی، خاموش باش، مگر از ذکر خدا ، از خندیدن با صدای بلند، دوری کن؛ زیرا خداوند این کارها را دشمن داند.» (بحار/93/292)
در جای دیگر می‌فرماید: «هرگاه روزه گرفتی، باید گوش و چشم و مو و پوستت نیز روزه داشته باشد. آن حضرت اعضای دیگری را نیز برشمرد و فرمود: روزی که روزه داری با روزی که روزه نداری، یکسان نباشد.» (کافی/4/78)
رمضان در آیینه احادیث
آخرین نظرات